Postawiona teza jest kategoryczna. Ale czy prawdziwa?
„Tylko 16% Polaków uważa, że to kobiety są lepszymi szefami niż mężczyźni. Wśród mężczyzn jeszcze mniej badanych wskazuje na kobietę jako dobrego przełożonego, bo tylko 12%. Co czwarty respondent mówi, że woli mieć szefa mężczyznę, a nie kobietę – tak wynika z raportu pt. „Czy Polak ufa swojemu pracodawcy?” ogłoszonego przez agencję Procontent Communication.”*To samo badanie (maj 2017) orzeka, że większą skłonnością do akceptacji kobiety jako przełożonej wykazują pracownice i pracownicy poniżej 35 roku życia, natomiast wraz ze wzrostem wieku, chętniej obydwie płcie widziałyby w roli swego szefa mężczyznę. Osoby dojrzałe darzą kobiety w roli szefowych najmniejszym zaufaniem – głosów oddanych przez przedstawicieli i przedstawicielki przedziału wiekowego 35-49 lat na kobietę jako dobrą przełożoną było najmniej, a zaledwie 12% badanych uważa kobiety za lepsze szefowe niż mężczyzn – szefów. Co ciekawe, osoby w wieku 25-34% stawiają na kobiety już częściej, bo wynik wyniósł 18%.
Na definiowanie zaufania do kobiety-szefowej czy mężczyzny-szefa nie ma wpływu ani wyższe wykształcenie ani lepsza pozycja w organizacji. – zredagowano na podstawie raportu i tekstu: https://log4.pl/w-polsce-kobieta-nie-moze-byc-lepszym…
Z czego wynikają takie postawy i oglądy?
Czy znajdują swoje uzasadnienie w badaniach?
Dlaczego w przypadku kobiet – szefowych w sytuacjach, gdy odezwą się one do pracownika zdecydowanym, konkretnym tonem – surowo oceniamy zachowanie, niejednokrotnie etykietując: „wiedźmą” czy „zołzą”, zaś gdy identycznie zachowa się mężczyzna, usprawiedliwiamy szefa mówiąc bądź myśląc: „facet ma prawo być twardy”, „musi rządzić twardą ręką”. Dlaczego z drugiej strony – bycie szefową zbyt „miękką”, łagodną i wyrozumiałą, bywa powodem do kwestionowania kompetencji w zakresie zarządzania. Co gorsze, skąd wzięły się stereotypy, w myśl których nerwowe zachowanie kobiety zarządzającej tłumaczymy „tymi dniami”, sugerującymi wpływ cyklu mięsiecznego, a uzasadnianiu błyskotliwych karier kobiecych tak łatwo i często towarzyszą konotacje „łóżkowe”?
Zbiór mitów wyrosłych na podstawie indywidualnych opinii, także przykładów stereotypowego myślenia o kobietach – szefowych znajdziemy tu: kobiety są obłudne, kobiety na stanowiskach są zazdrosne o ładniejsze pracownice, kobiety są częściej niedyspozycyjne i faworyzują mężczyzn https://www.papilot.pl/…/30701/kobieta-szef-to-potwor
Tymczasem badania Jacka Zengera i Josepha Folkmana z Harvard Business Review z 2012 r. jasno dowodzą, że ogólną skuteczność liderską zasadniczo przypisuje się kobietom. Autorzy opracowali także raport w 2020, w którym podejmują temat przywództwa kobiet w czasach Covid-19.**, z którego wynika, że kobiety zostały ocenione jako lepsze w 13 z 19 kompetencji warunkujących skuteczność i efektywność przywództwa, zaś mężczyźni mieli lepszy wynik tylko w zakresie jednej kompetencji – ekspertyzy technicznej/zawodowej, nieznacznie odbiegając statystycznie od wyniku kobiet. Które kompetencje uznano za najważniejsze w czasie kryzysu? Przede wszystkim umiejętności interpersonalne jak „inspiruje i motywuje”, „komunikuje się z dużą siłą”, „współpracuje i dba o jakość pracy zespołowej” i „buduje relacje” – w każdej z nich panie były wyżej oceniane***.Analizując przywództwo pań stojących na czele państw takich jak: Islandia, Niemcy, Norwegia, Finlandia, Dania, Czechy, Tajwan i Nową Zelandia, możemy się o tym przekonać.****
Christian Kurmann*****, międzynarodowy mówca podejmujący tematykę przywództwa włączającego, inspirator i prelegent, autor artykułów branżowych i doświadczony lider z ponad 20-letnią praktyką w zarządzaniu w firmach na całym świecie mówi: „– Z moich badań wynika, że kobiety w roli liderów zazwyczaj znacznie lepiej radzą sobie z ekonomiczną i społeczną transformacją, przede wszystkim ze względu na chęć współpracy z innymi i umiejętności adaptacyjne. To ich kluczowa przewaga w dzisiejszym szybko zmieniającym się środowisku biznesowym. Dostrzegając zawczasu sygnały ostrzegawcze i problemy zagrażające zespołowi czy organizacji mogą zareagować na nie z wyprzedzeniem. Kobiety cechuje też większa ostrożność, a w warunkach dużej presji i przeciążenia ich empatyczne, intuicyjne przywództwo jest bardziej korzystne dla zespołu i dla firmy.”******Reasumując:
Opinie uczestniczek i uczestników badań są prawdziwe. Ale ich poglądy i postawy pozostają w sprzeczności z wynikami badań na temat przywództwa kobiet.
Dorra Ostrożańska
100-lecie Kobiet
Źródła tekstu:
Źródło zdjęć: pixabay
Artykuł powstał w ramach projektu Stowarzyszenia
100-lecie Kobiet
#PrawdaczyfałszbądźpewnasiebieiświadomategocosiędziejewokółCiebie realizowanego we współpracy z
TechSoup Europe
.
